Etimolodjeye

candjî

Aplacaedje di : «vo» + «ricial»

Prononçaedje

candjî

Adviebe

candjî

vorcial (nén candjåve)

  1. loukîz (li sacwè, li sakî) k' est revoye.
    • Vorcial mi sour k' a stî å martchî Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Vorcial nost ome Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Bele andje, vorcial ene novele anêye,
      Et dj' acours bén vite vis strimer. Martin Lejeune, Po s' novèl an (fråze rifondowe).
    • Vorcial co les froedès djalêyes,
      Les plouves, les nivayes, les tchirs tins,
      Les pôvès meres sont-st abranlêyes
      Tot tuzant a çou k' les ratind. Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Les p’tits mâlhureux" (fråze rifondowe et rarindjeye).
    • Vorcial li solo ki rglatixh pus bea k' måy. Joseph Mignolet, "Li vôye qui monte" (1933), p.43 (fråze rifondowe).
    • Les noers djoûs sont-st evoye, vorcial ene bele aireur. Louis Lagauche, "L' inmant", Ås walons, (1947), p. 121 (fråze rifondowe).

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R10

Ratournaedjes

candjî
vorcial