vena
Etimolodjeye
candjîBodje « ven- », bodje A do viebe « vener » avou l’ cawete « -a ».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
vena | venas |
vena omrin
- Ene sôte di sins ki permet d' adviner åjheymint, sûteymint çou k' les ôtes n' advinèt nén, ni sintèt nén, ni compurdèt nén.
- Il a on bon vena, c' est come nosse tchén. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Il a on vena d' tchén d' tchesse, vos nel sårîz tromper. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Wice fåt i scliper po tourner l’ boutchon al cene d’ emon Tchitchete ? La ene k’ end a onk, di vena. Si l’ diåle est pus malén, c’ est k’ il est pus vî — Auguste Laloux, Les soçons, p. 48 (fråze rifondowe).
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîvena
- Francès : flair (fr), perspicacité (fr)