vôve
Prononçaedje
candjî- AFE : /voːf/
Viebe
candjîvôve omrin
- prumire, deujhinme et troejhinme djin singulî di l' indicatif imparfait do viebe voleur.
- Lu tchance vôve quu s’ fout l’ pus bèle
Qu’atrapa l’gros lot— Martin Lejeune, "Djônèsse, prétimps".
- Lu tchance vôve quu s’ fout l’ pus bèle
Ortografeyes
candjîÔtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- vôve : — Martin Lejeune.
I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « vôve », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.
Sipårdaedje do mot
candjîw. do Levant (Vervî)