toumer evoye
Etimolodjeye
candjîAplacaedje di : «toumer» + «evoye».
Vierbire
candjîtoumer evoye (v. å spitron) (v. sins coplemint)
Ratourneures
candjî- toumer evoye di rire : rire tant et d' si bon cour k' on n' si sait raveur.
- Il a toumé evoye di rire: li feme aveut prin l' botaye di gote estô do vinaigue (E. Pècheur).
- F. s'esclaffer, se plier en deux.
Ratournaedjes
candjîLoukîz a : toumer flåwe