tipike
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « typique », çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ike ».
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin et femrin |
tipike | tipikes |
tipike omrin et femrin , (come addjectif djondrece, todi metou padrî l’ no)
- ki rprezinte bén ene sacwè, ki mostere li caractere d' ene sacwè, d' ene sakî.
- Vola, nos avans èn egzimpe di çou k’ on lome les « ouxhs di Mondjoye », des ouxhs d’ intrêye gårnis avou des gros clås. C’ est tipike. — Manfred Lejoly (fråze rifondowe).
- Li prononçaedje ixh-låté est tipike des accints do walon do Levant. — Lucyin Mahin.
- «djoker» po dire «s' arester», c' est on mot tipike d' après Tchålerwè.
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîMots vijhéns
candjîspeciå, a pårt, rimarcant, rimarcåve