Etimolodjeye

candjî

Mot-brut « tchip ».

Prononçaedje

candjî

tchîpter (1ire troke) (codjowaedje)

  1. tchanter, fé des ptits sons, tot djåzant d’ on moxhon.
    • Li moxhon tchiptêye. Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Li huflå qui hufeule, lu mohon qui tchiptêye
      Rèspôdèt måfaitmint ås fåvetes, ås pèssons;
      Les djônes hoûtèt les vîs po-z aprinde lu lèçon ;
      Et l' ci ki n' sét tchanter come lès autes, i rametêye.
      Martin Lejeune, 1895.
    • Et nos deus pôves potinces,
      Nåjhis do bate carasse, ni polént pus . Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.150, “Pitit Tâv’lai” (fråze rifondowe).
  2. (pa stindaedje do sinse) fé des ptits sons po s’ plinde d’ on må, tot djåzant d’ ene sakî.
  3. (pa stindaedje do sinse) crîner, wignî, croxhî, fé do brut, tot djåzant d’ ene sacwè.
    • Li djoû k’ vos voeroz ene creveure ou k’ vos l’ etindroz tchîpter, i n’ fårè nén aveur sogne di lyi dner on ptit côp d’ mårtea. Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
    • Li rowe tchiptêye, fåt mete di l’ ôle. Motî Haust (fråze rifondowe et recråxheye).

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • tchîpter : R13

Ratournaedjes

candjî
fé des ptits sons, tot djåzant d’ on moxhon
fé des ptits sons po s’ plinde d’ on må, tot djåzant d’ ene sakî
fé do brut, tot djåzant d’ ene sacwè