tôr
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « taurus » (minme sinse).
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
tôr | tôrs |
tôr omrin
- (no d’ biesse ås tetes) måye del vatche.
- Cwand on dvént vî et k' on s' doet abaxhî, on djemit come on tôr li rnifele — Maurice Colombin (fråze rifondowe).