tôr

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Tayon-bodje latén « taurus » (minme sinse).

Sustantif

singulî	pluriyal
tôr	tôrs

tôr o.

1. (no d’ biesse ås tetes) måye del vatche.
   • Cwand on dvént vî et k' on s' doet abaxhî, on djemit come on tôr li rnifele — M. Colombin (fråze rifondowe).

Sinonimeye

torea, gayet

Sipårdaedje do mot

w. do Coûtchant, w. do Mitan

Ratournaedjes

± måye del vatche Loukîz a : « torea »

• Francès : taureau ^(fr)