spåmroû
Etimolodjeye
candjîDo viebe « spåmer », avou l’ cawete « -roû ».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
s(i)påmroû | s(i)påmroûs |
spåmroû / sipåmroû u espåmroû omrin
- mande (tchena sins manike) po poirter l' léndje al rimouye.
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîF. manne à linge.