Alofômes di s(i)- / (e)s-
Cogne prumrece
(dirî voyale)
Dispotchaedje
(dirî cossoune)
Divanceye voyale
(dirî cossoune)
scusse sicusse escusse

Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « scusse », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
scusse scusses

scusse femrin

  1. (vî mot) angue des rais d’ ene rowe di bwès avou l’ fi a plonk, çou ki dene a ene rowe di tchår li cogne d’ on paraplu.
    • C’ est adon ki nos tayons ont sondjî k’ i faleut sayî d’ raveur li clintchmint del fizêye e fjhant ndaler les rais di l’ ôte des costés : i vnént d’ trover li scusse ! Louis Baijot (fråze rifondowe).
    • I n’ fåt nén trop di scusse, ni trop waire, po ki l’ rowe soeye bén stocaesse.

Parintaedje

candjî

Ratournaedjes

candjî

(scusse, sicusse, escusse)

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
scusse