schålance
Ordinairmint | Dirî cossoune s’ on prononce /sk/ |
---|---|
schålance | eschålance |
Etimolodjeye
candjîDo viebe « schåler » avou l’ cawete « -ance »; (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1995).
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
Sustantif
candjîschålance u eschålance [f.n.]
- plaeçaedje des djins so ene schåle di droet di cmandaedje, dins l' årmêye, l' administråcion, evnd.
- Amon les Walons d' Suwede, tos les grés del schålance sociåle estént rprezintés. — Charles Massaux (fråze rifondowe).
- Avou l' tins, les Amerikins noers et ispanikes ont monté eto dins l' schålance, et haper des belès plaeces (rat. pa — Lucyin Mahin.
Disfondowes: chaulance, èscaulance, haulance, hâlance, châlance.