s’ asblawi (viebe å prono)

  1. riglati.
    • Les nedjeus sont come des rozlants cachets
      Ki s’ cotapnut dins l’ aiwe ki rmouwe
      Et mete dins Djåce ki s’ asblawit
      Les rôzès taetches di leus coirs nets.
      Paul Moureau.
    • Al difén, gn aveut s’ vizaedje ki s’ asblawixheut come dandjreus Archimede li djoû k’ il aveut trové si mwaisse-lwè. Lucyin Mahin.

Ratournaedjes

candjî
s’ asblawi