rissôrt
Sustantif
candjîrissôrt omrin
- boket elastike d' on mecanisse, ki pout esse strindou, et s' distinde po rprinde l' estat di dvant.
- Drovi l' covieke de cocafougna sipiyî l' rissôrt, viker sins ratna — Jean-Pierre Vervier (fråze rifondowe).
- on lét a rsôrts
- (imådjreçmint) exhowe, alant.
- èn ome ki n' a pont d' ersôrt — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).