ridinguer
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
ridinguer u erdinguer / rdinguer (codjowaedje)
I. [v.c.] ridobler (bouxhî foirt) so (ene djin, ene biesse). Il aveut ståré ene djåbe d' avoenne, et leyî des påtes al tere; et on l' a rdingué po ça. Po on dint d' rustea cassé, i s' fijhént rdinguer. Et did ttåtoû d' li, les omes do viyaedje avou des trikes et des bordons; i l' ont rdingué eyet l' macsåder comifåt, k' i l' ont leyî po moirt — Lucyin Mahin. Pa des côps, c' est po l' ratournêye ; A vosse måjon, c' est ene plouzêye; Mins dji n' nos lairans pus rdinguer — Lucyin Mahin. Loukîz les sinonimes. F. battre, frapper, maltraiter.
II. si rdinguer [v.pr.] si bate, s' apougnî. Pa des côps i s' pingnént, et s' ridinguer a côps d' hawea — Lucyin Mahin. F. se battre, en venir aux mains, se taper dessus.
Addjectif
candjî| ridingué u erdingué / rdingué, ridinguêye u erdinguêye / rdinguêye [addj., purade padvant]
- (imådjreçmint)hodé, moirt escran, come onk k' on-z åreut yeu bouxhî sor lu a rlaye.
Ortografeyes
candjî- ridinguer
- r(u)dinguer S17 rudinguer / rdinguer S117
- ridingué
- r'dingué S109
}}