Etimolodjeye

candjî

Do viebe « raviker », avou l’ cawete « -ance ».

Sustantif

candjî

ravicance femrin (cåzu todi singulî)

  1. estance d’ ene sacwè ki ravike, ki pout raviker.
    • Nos amours disfouyîs, å rcoe, sins ravicance, florixhnut dins les cindes des braijhnîs rafroedis. Josée Mathot (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

candjî
ravicance