rîmê
Etimolodjeye
candjîLoukîz a : « rimea » (avou l’ cawete « -ê »).
Prononçaedje
candjî- AFE : /ʀiː.mɛː/ /ʀiː.mæː/
Sustantif
candjîrîmê omrin
- rimea.
- A-t-on jamais r'côper les éles
A l' oûhê ki vout rèvoler ?
Ni sèyîz don nén trop cruéls
Å c'minçant ki vout s' èscoler !
Mu rîmê n' est k' on tarlatèdje,
Mins djèl tèl tère dè fond du m' cour — Martin Lejeune, 1895.
- A-t-on jamais r'côper les éles
Sipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- rîmê : E1 a « 2. rîme »