plaîjë
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « plaîjë », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE : /plɛː.ʒœ/
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
plaîjë | plaîjës |
plaîjë omrin
- plaijhi.
- Qué plaîjë d’ sè r’trover… — Jacques Desmet, One djint come one ôte, Les Cahiers Wallons, 1976, lº 1, p. 9.