pindêye

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Do viebe « pinde », avou l’ cawete « -êye »

Sustantif

pindêye femrin

1. (djeyografeye) tere ki monte foirt.
   • K' i våye pol bwès å dzeu del pindêye — Albert Maquet (fråze rifondowe).
   • Dizeu trinte soûs d' noer mårbe, li palå tot blanc doré, årmé d' cwate touretes, si dresse å pî d' ene pindêye plantêye d' åbes å fruts — Joseph Mignolet, dins « L' amour a l' Alambra » (fråze rifondowe).
   • Èl grande siteûle, la, sol pindêye,
     èl vèyez-ve avou sès deûs dj’vås ?
     I vint d’èdjibler si-atèlèdje
     — Henri Simon, Li pan dè Bon Diu, Li tchèrwèdje.
   • Veyoz vs ci laid sårt la ki s' amoenne so pindêye
     Disk' a l' cinse k' est sins finiesses, sins ouxhs et sins mouvmints?
     C' est l' ancyinne tere do mwaisse moirt do discoraedjmint
     — Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 67 (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

tere ki monte foirt

• Francès : colline ^(fr), versant ^(fr) (de colline), flanc ^(fr) (de colline)