pepén
Etimolodjeye
candjîMot-brut « * pep » (pitite sacwè) avou l’ cawete « -én », mot cité dins l’ FEW 8 208a.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɛ.ˈpẽ/ /pɛ.ˈpe/ /pɛ.ˈpɛ̃/ /pɛ.ˈpɛɲ/ /pɛ̃pɛ̃/ miersipepieuzmint e l’ notule ALW 6.8 (betchfessî én)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɛ.ˈpẽ/
- Ricepeures : pe·pén
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
pepén | pepéns |
pepén omrin
- (botanike) pitite grinne di sacwants fruts al tchå.
- Li peme, poere, les roejhéns, l' orandje, c' est tos fruts ås pepéns.
-
d' ene viye sôre di peme
-
d' orandje
-
di pasteke, divins l' frut