oumeur
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
oumeur | oumeurs |
oumeur femrin
- manire di reyadji d' ene djin, binåjhe u mwaijhe.
- Dji m' aveu metou d' måle oumeur
So totes ces femreyes ki n' ont d' keure
Ki leu måjhone ravize on ståve,
Porvou k' on rimplixh leu spågne-må — Henri Forir (fråze rifondowe). - I n' si prindeut nén trop lontins å serieus, si boune oumeur raspitéve totossu vite — Émile Sullon (fråze rifondowe).
- Avou l' idêye d' astamper e walon ene essegne d' emacralaedje, on-z a ramexhné troes paroles k' avént l' cogne et l' oumeur k' i faleut: harlake, marlou eyet macrale, po fé «harloucrale» — Albert Maquet (fråze rifondowe).
- Dji m' aveu metou d' måle oumeur
- (mot d’ medcén) likide ki sûne d' on må.
- Bråmint dins yeusses avént des clås, des plakes plinnes d’ oumeur a leu djambe, des tchalons froxhîs avou les mantches di totes les usteyes des cinses et des terasmints — Louis Sohy (fråze rifondowe).
Mots d’ aplacaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.