operåcion
Etimolodjeye
candjîDo viebe « operer », avou l’ cawete « -åcion ».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
operåcion | operåcions |
operåcion femrin
- fijhaedje d' ene sacwè ki dmande ene metowe esperyince ey on metou aprestaedje.
- (pus stroetmint) (mot d’ medcén) médiaedje d' on må pal cérudjeye.
- Ci sôre di pierdance di tiesse la, c' est todi, saiss, après ls operåcions.
- (mot d’ militaire) atake bén aprestêye d' avance.
- Il ont lomé çoula l' «Operåcion Toitche».
- (pa stindaedje do sinse) sacwè d' målåjhey, ki dmande des aprestaedjes.
- Aler å Trô d' Han a velo avou les troes efants, c' esteut tote ene operåcion.
- (matematikes) les carculs ki permetèt d' obtini d' ôtès espressions ou cwantités.
- l' accion et l' efet prodût pa ene pouxhance ou ene cåze ki overe po produre èn efet.
- I n' a nén arivé la pa operåcion do Sint Esprit.