onorer
Etimolodjeye
candjîBodje « oneur » avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɔ.nɔ.ˈʀe/ /ɔ.nɔ.ˈʀɛ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɔ.nɔ.ˈʀe/
- Ricepeures : o·no·rer
Viebe
candjîonorer (viebe å coplemint) (1ire troke) (codjowaedje)
- mostrer do respet.
- Onorans l’ Bon Diu !
- Aprume les cenes k' on hape cwand on-z onore Venusse divant Djunon, dabôrd. Schåynete et platkizak, ass on novea galant u ene novele mayon? Bardaf, ti rawårdrès co ene miete— David Blaude, Li Rantoele, l° 106 p. 7.
- fé çou k’ on aveut dit.
- Il a-st onoré s’ promesse.
Ratourneures
candjî- i n’ fåt nén onorer s’ vinte divant l’ sint : i n’ fåt nén fé l’ fiesse divant l’ date d’ on sint a fiesti.
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :