murtea
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
murtea | murteas |
murtea omrin
- pitit meur.
- Ene miete pus lon, su l’ gåtche, on vî wagon di tchmin d’ fier, planté so cwate pitits murteas, sieve di « villa » a Gusse Boubouche, èn afuteu d’ après l’ diåle — Louis Lecomte (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîE cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.