Etimolodjeye

candjî

Do viebe « mirer ».

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
miroe miroes

miroe omrin

  1. muroe.
    • T’ es come on bwès d’ sapéns
      Rimpli d’ vevîs
      Ti cour, tes ouys, c’ est des miroes. Jacques Desmet, Li Rantoele, esté 2010,  54, rifondaedje.