mildju
Cisse pådje ci do Wiccionaire n’ est co k’ ene esbåtche.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
Si vos avoz des cnoxhances sol sudjet, vos nos ploz aidî tot rtchôcant des dnêyes so l’ årtike : clitchîz sol boton « candjî » po radjouter des infôrmåcions.
mildju
I. [mot criya] sôre di djuraedje, foirt corant. Loukîz a: terdidjene, pardjene.
- Tot d' on côp, cwand on pinse aveur vudî l' gofå,
On s' aparçût k' èn ome : o, ki dji-dju, èn esclåve
N' est nén rmonté. Mildju ! hay ! hay ! i fåt k' on l' såve…
Mins les ôtes sont trop flåwes po raler viè l' shoflå
— Louis Lagauche, "L' inmant", Les coraedjeus, (1947), p. 92 (fråze rifondowe).
- Tot d' on côp, cwand on pinse aveur vudî l' gofå,
II. [o.n.] ome k' on voet evi. Gn a lontins k' nos vléns fiesti çoula, nozôtes, après çou k' ces mildius la vs åront fwait vey — Lucien Somme (fråze rifondowe).
Etimolodjeye: etroclaedje di "meye" dizo disfondowe "mile" + diu".