Loukîz eto : mancaedje.

Prononçaedje

candjî
Asteme ! Ci mot ci a on scrijha « -an- » ki n’ si prononce nén a môde di naziåle /ã/ mins /an/, çou ki respond a on scrijha Feller « -an′- ».

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
mançaedje mançaedjes

mançaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe "mancî".
    • Asteure, Signeur, loukîz leus mançaedjes. Jean-Marie Lecomte, L’ Oûve dès-Apôtes (ratournaedje) (fråze rifondowe).
    • On s' moca des mançaedjes di ç' grand breyåd, mins i gn aveut nén d' cwè, paret. C' est å peupe ki ns aléns aveur a fé et c' est ene måle biesse, savoz, cwand ele s' î mete ! Omes, femes, efants, tot l' monde esteut disconte nozôtesDieudonné Salme, Li houlot (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

candjî
mançaedje