magnåjhe
Etimolodjeye
candjîDo viebe « magnî » avou l’ cawete « -åjhe ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ma.ˈɲɔːh/ /ma.ˈɲaːʃ/ /ma.ˈɲaːy/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ma.ˈɲɔːç/
- Ricepeures : ma·gnåjhe
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
magnåjhe | magnåjhes |
magnåjhe femrin
- moumint k' on magne, po les ovrîs.
- C' est l' eure di magnåjhe — D.T.W.
- Ovrans co ene tchôke divant d' fé magnåjhe.
- accion d' magnî.
- Arivé houte di Libråmont, dji voe on ptit cåbaret a l' idêye: «nos irans la s' mete a noste åjhe po fé ene pitite magnåjhe» — Lucien Maubeuge.
- Cwand i vénrè a magnåjhe, i vs vudrè tos les plats — Motî Toussaint (fråze rifondowe).
- I sont djustumint a magnåjhe — Motî Toussaint (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîSipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
candjîmoumint k' on magne
- Francès : pause-repas (fr)
accion d' magnî
- Francès : casse-croûte (fr), repas (fr)