mônêye
Sustantif
candjîmônêye femrin
- çou k' on moenne å molén, u k' on ndè ramoenne.
- S’ i n’ a nén sognî s’ mônêye,
Cwand les mônîs tapèt djus,
I tome a schate di fornêyes. — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Terza Rima », 1923, p.42 (fråze rifondowe).
- S’ i n’ a nén sognî s’ mônêye,
- (pa stindaedje do sinse) cwantité d' farene po fé on cujhaedje.
- Daler cweri leu mônêye å boledjî — Motî d’ Nivele (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîE rfondou walon :