lombård

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Do vî lingaedje d’ oyi bodje « lombard » (dmorant di Lombårdeye). Ås trazinme et catoizinme siekes, les bankîs lombårds estént foirt rilomés tot avå l' Urope.

djins ki vont å lombård

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /lɔ̃ː.bɔːʀ/ /lɔ̃ː.bɑːʀ/ /lɔ̃ː.bɒːʀ/ (betchfessî å)
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /lom.bɔːʀ/ 
• Ricepeures : lom·bård

Sustantif

lombård omrin

singulî	pluriyal
lombård	lombårds

1. organisse ki prustêye di l' årdjint ås pôves tot purdant des wadjes did zels.
   • Mete si monte å lombård — Motî Haust.
   • Ele a poirté si aliyance å lombård
   • A poenne a-dj' do pan a magnî;
     mi feme a vindou totes ses cotes :
     ele n' a pus ki deus troes clicotes ;
     mi djuståcôr e-st å lombård,
     — Marian de Saint-Antoine, "Paskeye di Djan Sapir, poirtåzaedje di Lidje" (1790) v. 48-51 (fråze rifondowe).
   • —Done-mu l’ brèsse, nos tchantrans po rintrer è l’ rowe ou n’ brairans : Vive li fièsse!… Et d’main, nos îrans â Lombârd— Joseph Vrindts, Tot tûsant (1924), C'èst l' fièsse!, p.292.
2. (no d’ mestî) sakî ki prustêye ces cwårs.

   Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ratourneures

1. poirter å lombård : ewadjî ene sacwè amon li lombård
2. aler disgadjî ses hårs å lombård : raveur ene sacwè k' esteut amon li lombård

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• lombård : E1

Ratournaedjes

organisse

• Francès : mont-de-piété ^(fr)

djin

• Francès : prêteur ^(fr), gageur ^(fr)