hoûter
Etimolodjeye
candjîLoukîz a : « schoûter ».
Prononçaedje
candjî- AFE : /huː.ˈte/
Viebe
candjîhoûter (viebe å coplemint)
- schoûter.
- On sav’tî s’ènairîve timpe èt târd à chanter ;
On s’ècrâhîve d’èl vèye, on glètéve d’èl hoûter ;
Si vwèsin, â contrâve, qu’aveût d’ l’ôr à pal’têyes… — Antoine Kirsch, Li sa'vtî èt l' banquî, 1889.
- On sav’tî s’ènairîve timpe èt târd à chanter ;