hoûlreye
Etimolodjeye
candjîDo viebe « hoûler » avou l’ cawete « -reye ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /huːl.ˈʀɛj/
- Ricepeures : hoûl·reye
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
hoûlreye | hoûlreyes |
hoûlreye femrin
- concert di hoûlaedjes.
- On-z ôt patrafter al valêye des montêyes; des omes acorèt avou des fotches et des fiziks. Li petaråde couve li hoûlreye— Louis Lagauche, "Li hatche di bronze" (1937), p. 62 (fråze rifondowe).
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :