havté
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | havté | havtés |
femrin padrî | havtêye | havtêyes |
femrin padvant | havtêye | havtêyès |
havté omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- ki tént bén après (ene sacwè).
- Les djambons estént havtés å plafond.
- Li pexhon est havté après l' hanzin — Motî d’ Cerfontinne (fråze rifondowe et rarindjeye).
- (imådjreçmint) ki n' sait pus cwiter (ene sakî, ene sacwè).
- Ça fwait dipus d' ene dimeye eure ki dji so havté å telefone — Lucien Somme (fråze rifondowe).