Loukîz eto : hålé, xhalé, schåle.

Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « halla » lu minme do vî hôt almand « halla ».

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
hale hales

hale femrin

  1. covrowe plaece pol martchî.
    • On l' pormoennéve el veye
      Inte les cwate bayes d' on tchår gårni d' foyes di påkî,
      Shuvou des omes dal hale et d' ene flouxhe sins parey
      Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 115 (fråze rifondowe).
    • Èt l’ pauve richâ s’ plaindéve, tot d’hant
      Qu’on d’vreû poleur ach’ter sès âhe,
      Jôye èt sommèye tot come châr èt panâhe,
      E l' halle èt so l' marchî d' Saint J'han
      Antoine Kirsch, Li sa'vtî èt l' banquî, 1889.
  2. (pus stroetmint) mangonreye.

Ratourneures

candjî
  1. martchand del hale
  2. esse loukî come on tchén el hale
  3. magnî del tchå del hale

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • hale : E1
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes

candjî
hale
esse loukî come on tchén el hale