hale
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « halla » lu minme do vî hôt almand « halla ».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
hale | hales |
hale femrin
- covrowe plaece pol martchî.
- On l' pormoennéve el veye
Inte les cwate bayes d' on tchår gårni d' foyes di påkî,
Shuvou des omes dal hale et d' ene flouxhe sins parey
— Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 115 (fråze rifondowe). - Èt l’ pauve richâ s’ plaindéve, tot d’hant
Qu’on d’vreû poleur ach’ter sès âhe,
Jôye èt sommèye tot come châr èt panâhe,
E l' halle èt so l' marchî d' Saint J'han
— Antoine Kirsch, Li sa'vtî èt l' banquî, 1889.
- On l' pormoennéve el veye
- (pus stroetmint) mangonreye.
Ratourneures
candjî- martchand del hale
- esse loukî come on tchén el hale
- magnî del tchå del hale
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- hale : E1
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- walle : — Joseph Mignolet.
Ratournaedjes
candjîesse loukî come on tchén el hale
- Francès : comme un chien dans un jeu de quilles (fr)