forni
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
forni [o.n.] pitit bastimint, dilé l' måjhone, la k' i gn aveut l' for. F. fournil.
- Po l' feme et si ptite båshele, on emantcha on lét el plaece di dvant et po Polite, on arindja èn ôte e vî cina, al copete do forni, la wice k' on cujheut l' tchôdnêye da Adofe, li pourcea — Georges Ghys (fråze rifondowe).
- Dj' a rveyou l' forni di m' grand-pere,
Ses taeyes, ses forneuzes, si houbion,
Dj' a-st oyou tchanter d' ene vwès claire,
Wice? On n' sét måy ! On ptit crition
— Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 57 (fråze rifondowe).