Etimolodjeye

candjî

Bodje « fir », avou l’ cawete « -mint ».

Adviebe

candjî

firmint (nén candjåve)

  1. d' ene fire manire.
    • Ti tchantes firmint come on bea cok di håye, Mins ti t' disfinds come on vî cok bateu Et tes sporons (l' eritaedje di nos tåyes) Ont ddja fwait taire les cis k' breyént trop roed Louis Lagauche (fråze rifondowe).
    • Adon, firmint astampé pa dvant s' toetea, i louca vni les rebeles Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
    • Les oujheas, tot foû d’ zels, abandnèt leu niyêye,
      S’ evolèt tot pîlant, dismetant k’ ene a ene
      Les ramayes s’ abatèt djus do bôr covrou d’ plåyes,
      Ki dresse firmint so l’ cir si coir tot mesbrudjî
      Henri Simon, divins Li moirt di l' åbe.
    • Assiou so les rins d’ine gonhîre, Mondjårdin twèse fîrmint les ham’tês des invurons, akwatis avås les trih’s, comme des ouhês à l’ aprèpe d’on mohè Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 27.
    • Blawètes qui dji v’s apwète, fîr’mint, lès oûys clign’tants,
      Come dji v’s apwèt’reû ’ne wåde
      Tote ridohante d’ôrèyes èt di spiyons d’diamants,
      Là qu’vos d’hoûv’rîz, s’catchant,
      Li coûr d’on camaråde !
      — Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.87.
  2. d' ene foite manire.
    • Li DTW sieve firmint po des cis k' atacnut a scrire, (…) ki boutnut sovint a pårti del caze « ricweri dins l' discrijhaedje » et mete vaila li mot francès k' i cachnut après s' ratournaedje e walon Lucyin Mahin.

Ratournaedjes

candjî
del manire d' ene djin k' est binåjhe d' esse come elle est, et l' mostrer
d' ene foite manire