fayene
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje latén « fagina » (do faw); çou ki dene on mot, avou l’ cawete « -ene ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /fa.ˈjɛn/ /fa.ˈjin/ /fa.ˈɛn/ /fa.ˈin/ /fa.ˈjiːn/ /fa.ˈjɛ̃n/ /fa.ˈɛ̃n/ /fɛ̃n/ /fa.ˈwɛn/ /fa.ˈwin/ /fɔ.ˈwɛn/ /fɔ.ˈwin/ /fa.ˈjɛm/ /fa.ˈjim/ /fa.ˈjiːm/ (36 prononçaedjes)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /fa.ˈjɛn/
- Ricepeures : fa·yene
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
fayene | fayenes |
fayene omrin / femrin
- (frut) frut del hesse.
- On fjheut co d' l' ôle di fayene al guere di 14.
- Åreuss creyou ki çt ahan la, ås pemes, ås fayenes a rdaye, To råvelreus ces fruts la Come les mangues et les papayes ? — Lucyin Mahin.
- C' esteut on molén po broyî les fayenes
- Dji n' a nén veyou li cawe d' on rnåd ni l' muzea d' on skiron, ni li screne d' ene sori, portant k' i nd a tant ciste anêye ci a cåze del fayene a schafyî. — Pierre-Joseph Dosimont (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjî
Ratournaedjes
candjîF. faîne.