evoyeu
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
Sustantif
candjîevoyeu, evoyeuse u evoyresse [o.f.n.]
- li ci (cene) k' evoye.
- ene lete.
- On mete å cou del lete: evoyeu: Tibî Meyî a Xhoutsiplou.
- Il aveut marké so l' ewalpeure: evoyeu: Châles Deléte, 98 a Hamwaide, a Rdû 6890.
- F. expéditeur.
- des messaedjes radio, des pinsêyes.
- Dins sacwantès sayes so l' evoyaedje å lon do tuzaedje, i metént l' evoyeu, ucobén li rçujheu, divins on so-marin — Lucyin Mahin.
- F. émetteur, trice.