Plinne cogne Spotcheye cogne
estené stené

Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « estené », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

candjî

Addjectif

candjî
singulî pluriyal
omrin estené estenés
femrin padrî estenêye estenêyes
femrin padvant estenêye estenêyès

estené omrin

  1. k’ est foirt sorprins.
    • Il a stî tot stené di m’ vey.
    • Portant dvins l' aisse, li blame djoyeuse,
      Come s' ele voleut espadroner,
      Potchtêye et linwtêye, gawdieuse,
      Et l' efant rilouke estené. Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.142, « Dâr iviêr po lès p’tits pîkèts » (fråze rifondowe).
    • Tote estenêye dj' end eva loyminoye
      Mes flots, mes gofes s' avatchixhèt douçmint ;
      Dji ridvéns bele come on clair nåle di soye
      Po m' fåfiler viè l' hamtea ki m' ratind. Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 108 (fråze rifondowe).
  2. tot pierdou, ki n’ sait pus cwè.
  3. (veyou d’ on laid costé) ki n’ est nén malén.
    • Ké-n estené çti-la ! I n’ comprind rén !

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
k’ est foirt sorprins
tot pierdou, ki n’ sait pus cwè
ki n’ est nén malén