esnoufyî
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje mîtrin neyerlandès « snuffen » avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje des viebes, avou l’ dobe cawete di codjowaedje « -yî »; mot cité dins l’ FEW 17 160b.
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | esnoufyî | esnoufyîs |
femrin padrî | esnoufieye | esnoufieyes |
femrin padvant | esnoufieye | esnoufieyès |
esnoufyî omrin
- ki vout todi des grandès sacwès, sins tuzer.
- Il a vnou come èn esnoufyî mete l' imbrouye divins l' binde — Motî del Lovire (fråze rifondowe).
- (Il avént stî prinde l' air dins l' grand monde); i rvinît, tot esnoufyîs, tot ramwinris, mins il avént veu l' monde — El Bècbos, Èl Mouchon d’Aunia, l° 10/1987, p. 204 (fråze rifondowe).
- El plaece est plinne di djins esnoufyîs — Christian Thonet, Èl Mouchon d’Aunia, l° 3/2020, p. 16 (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Sipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîesnoufyî
- Francès : exalté (fr), irréfléchi (fr)