epoltaedje
Walon (Rifondou)
candjî
Etimolodjeye candjî
Sustantif candjî
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| epoltaedje | epoltaedjes |
epoltaedje omrin no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « epolter ».
- En djouwant su lès grands-places oubin au pîd dès clotchîs d' nos-èglîjes, en plin mitan d' nos viladjes, li djeu d' bale aveut trovè s' place dins l' èpoltadje dès djins. — Jean Colot, Casseûs d' yute èt djouweûs d' dicauce, Les Cahiers Wallons, 2024, lº 2, p. 40.
Ratournaedjes candjî
epoltaedje
Francès : excitation (fr), enthousiasme (fr), exaltation (fr)
