djubet
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « djubet », el pout stitchî vaici. (sorwalonde -U- estô di -I-)
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /d͡ʒy.ˈbɛ/ /d͡ʒi.ˈbɛ/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /d͡ʒy.ˈbɛ/
- Ricepeures : dju·bet
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
djubet | djubets |
djubet omrin
- (Istwere) (djustice) plaece k' on pindeut les codånés.
- mwais ome.
- Dji sos binåjhe ki l' guere est fineye, di dj' a mes camaerådes, nos avans kihatchî assez d' pôves djubets ki n' nos avéns rén fwait ! Awè, da, l' guere fineye !... Elle aléve aprume kimincî !— Dieudonné Salme, Li houlot (fråze rifondowe).
- (mocreçmint) pôve djin.
- Vos dirîz k’ nos deus pôves djubets,
Vont piede leu manaedje avå l’ rowe— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.29, “On Baguège Jus d’la Mouse” (fråze rifondowe).
- Vos dirîz k’ nos deus pôves djubets,