Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « djubet », el pout stitchî vaici. (sorwalonde -U- estô di -I-)

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
djubet djubets

djubet omrin

  1. (Istwere) (djustice) plaece k' on pindeut les codånés.
  2. mwais ome.
    • Dji sos binåjhe ki l' guere est fineye, di dj' a mes camaerådes, nos avans kihatchî assez d' pôves djubets ki n' nos avéns rén fwait ! Awè, da, l' guere fineye !... Elle aléve aprume kimincî !Dieudonné Salme, Li houlot (fråze rifondowe).
  3. (mocreçmint) pôve djin.
    • Vos dirîz k’ nos deus pôves djubets,
      Vont piede leu manaedje avå l’ roweJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.29, “On Baguège Jus d’la Mouse” (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

candjî

bå d' djubet

Sinonimeye

candjî
  • (pindoe et mwais ome): potince
  • (pindoe, foiravant dins les nos d' plaece): djustice

Ratournaedjes

candjî
djubet
  •   Francès : gibet (fr), [[{{{2}}}#|{{{2}}}]] [[:pilori:{{{2}}}#Pilori|(pilori)]], potence (fr)