djigue

Walon (Rifondou)

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /d͡ʒiːk/ /d͡ʒik/ /d͡ʒœk/
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /d͡ʒiːk/
• Ricepeures : nén rcepåve

Etimolodjeye 1

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « djigue », el pout stitchî vaici.

Sustantif

singulî	pluriyal
djigue	djigues

djigue femrin

1. (mot d’ mangon) coxhe di bedot, di bixhe, di tchivroû k' on coujhene tote ronde.
   • C' est l' tins ki, tchaeke samwinne, on seréve l' ouxh al clé po tchiker on lapén, on live, ou co ene boune djigue di gade di tchivroû — Michel Piette (fråze rifondowe).

Parintaedje

djigot

Ratournaedjes

coxhe di bedot po cure

• Francès : gigue ^(fr), giguot ^(fr)

Etimolodjeye 2

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « djigue », el pout stitchî vaici.

Sustantif

singulî	pluriyal
djigue	djigues

djigue omrin (vî mot)

1. (manoye) djigot (pîce d' on cinteme).
2. (pa stindaedje do sinse) pitite pîce sins valeur.
   • I n' a pus on djigue e s' potche Modele:MoPV (L. Vindal).

Parintaedje

djigot

Sinonimeye

(pitite pîce sins valeur): mastoke; Loukîz a : « mastoke »

Ratourneures

1. èm pitite biroute d' ene mastoke on liård, on djigue : mot d' douceur tot candôzant èn efant.
2. El rouwale do djigue bon : no d' plaece di Wame.
3. èn nén valeur on djigue :
   1. po ene djin: esse fayêye.
   2. po ene sacwè: n' aveur nole valeur.
4. ça n' våt on djigue di pus : c' est on pô mî insi (mocresmint, d' èn ovraedje k' a stî ene miete amidré). Disfondowes: èn djigue, én djigue, ene djigue, on djigue.

Sipårdaedje do mot

w. do Coûtchant (Bijhe)

Ratournaedjes

Pc. jigue