djës

Walon (sistinme Feller)

Prononçaedje

• AFE : /d͡ʒœ/

Etimolodjeye 1

Loukîz a : « djus »

Sustantif

djës omrin

1. djus (po boere).
   • Lë djës d’ carote chèv à jônë l’ bûre. — Motî Alphonse Massaux.

     Li djus d’ carote sieve a djaeni l’ boure.

Sipårdaedje do mot

Roman Payis

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• djës : C65
• djeus : S107
• dje̊s : C101

Etimolodjeye 2

Loukîz a : « djus »

Adviebe

djës (nén candjåve)

1. djus (al valêye), eto dins les vierbires.
   • Saquantès-anéyes pës taurd, lë maîsse Borléye avot tapé djës.

     Sacwantès anêyes pus tård, li mwaisse Borlêye aveut tapé djus.

Sipårdaedje do mot

Roman Payis

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• djës : C65
• dje̊s : C101

Omofoneye possibe

djë (prono d’ djin)