dinî

Walon (Rifondou)

Plinne cogne	Spotcheye cogne
dinî /diniː/	dnî /nniː/

• 
  dinî d' Lidje, batou på Prince-Eveke Rodofe di Zaeringen (1167-1191)
• 
  minme cayet; mostrant so croes, li portrait d' l' eveke, et so peye, on wôteu (fåcon)

Sustantif

	singulî	pluriyal
	d(i)nî	d(i)nîs

omrin (vî vî mot)

1. (manoye) ancyinne pitite pîce di manoye.
   • Cwand s' a volou mete e manaedje,
     Vola bén ki l' djoû di s' mariaedje,
     Nosse Djan n' aveut nén ddja on dnî
     Por lu dner a Monsieu l' curé — L. Antoine (fråze rifondowe).
2. manoye do tins des Romins.
   • Li Crisse a stî vindou po trinte dinîs — Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).
3. pluriyal cwårs.
   • Il est tchitche di ses dnîs.

Ratourneures

1. dinî-Diè; dinî d' sint Pire
   1. cwårs k' on dene d' avance cwand on cmande ene martchandijhe u on siervice.
   2. avance k' on dene a ene djin cwand on l' egadje, tot ratindant s' prumire cwénzinne.

dinî-Diè

• Francès : arrhes ^(fr), avance ^(fr)

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• dègner : E1
• dènier : E34
• dènî / nnî : E1
• dinî / nnî : E1

E rfondou walon :

• dinî / dnî : R9 ^(lére), R10 ^(lére)

Ratournaedjes

manoye

• Francès : denier ^(fr)