corote
Etimolodjeye
candjîBodje « xhorote » avou l' assaetchance di « cori ».
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
Sustantif
candjîcorote femrin
- pitit royon ki l' aiwe î court.
- Vos dirîz, tot l’ veyant roter,
K’ i va fé ene pertinne el corote — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.37, “Sau d’ Jôye” (fråze rifondowe). - On côp, c' esteut l' årmêye kel rindeut patriyote;
Il eviyive ces la ki n' loumént nos piyotes
Et k' maneuvrént sol rowe dizo l' ouy d' on sordjant.
Ou c' esteut l' gårde civike, kel tchôkive el corote
Po dner plaece ås tabeurs ki fjhént des rantamplans !
— Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 114 (fråze rifondowe).
- On dit eto: xhorote.
- F. caniveau.
- Vos dirîz, tot l’ veyant roter,
- (foidjreye) (pus stroetmint) royon voyî l' fier fondou.
- L' ovraedje kiminça dzo li cmandmint do mwaisse,
Les corotes l' amoennît, li botaye l' avala,
Li fôr el restchåféve et l' pilon l' sipråtcha !
— Louis Lagauche, "L' inmant", Li hôt-fornea, (1947), p. 94 (fråze rifondowe).
- L' ovraedje kiminça dzo li cmandmint do mwaisse,
Mots d’ aplacaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
- corote : R13