corince
Etimolodjeye
candjîBodje « cor- », bodje A do viebe « cori » avou l’ cawete « -ince ».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
corince | corinces |
corince femrin
- (mot d’ medcén) foite schite.
- Diåle vis dene a tertos l’ corince ! — Marian de Saint-Antoine (fråze rifondowe et rarindjeye).
- Li solo, c' est do plonk fondou, et les troes cwårts di nozôtes î atrapît l' corince. Mågré çoula, tant k' on n' ourit a fé k' a l' trope, on l' ava vite mwaistri. Totes les feyes k' ele si trova båbe a båbe avou les Francès, ele ava ene diloujhe a n' nén s' endè fé ene idêye — Dieudonné Salme, Li houlot (fråze rifondowe).
Ratournaedjes
candjîfoite schite Loukîz a : schite
- Francès : dyssenterie (fr)