cocassî
Etimolodjeye
candjîBodje « cok » (avou les rîles di scrijhaedje do son K) avou l’ dobe cawete « -assî ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes :
- /kɔ.ka.ˈsiː/ /kɔ.ka.ˈsjɛ/
- (pa picårdijhaedje) /kɔ.ka.ˈsje/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /kɔ.ka.ˈsiː/
- diferins prononçaedjes :
- Ricepeures : co·cas·sî
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | cocassî | cocassîs |
femrin | cocassire | cocassires |
cocassî omrin
- (no d’ mestî) ome ki toûne les viyaedjes po vinde des oûs et des poyes (pacô, avou, do boure et do froumadje).
- L' ome aveut ene hote sol dos, et i s' dijheut cocassî — Gaston Lucy, dins Les Grignous (fråze rifondowe).
- Come i s' î faleut atinde, ele s' a såvé avou l' cocassî — Gaston Lucy, dins Les Grignous (fråze rifondowe).
- Cwand l' cocassî et l' donzele s' ont sintou cwites et litches pal moirt des deus vîs, i s' ont vitmint maryî, pu il ont fwait l' cocasreye a grand — Gaston Lucy, dins Les Grignous (fråze rifondowe).
Sipårdaedje do mot
candjîÅrdene nonnrece (Simwès), Bote di Djivet