chômeu
Sustantif
candjîchômeu, chômeuse u chômresse [o.f.n.]
- foû-posse.
- Dismetant k' les chômeus, sins moti, saetchèt des leupêyes foû d' leus pipes, — et ki l' batchea, sins rla, råye ås hagnas d' årzeye, come ine galavale biesse ki n' sereut nén a rpaxhe. — MFab, "Li hatche di bronze" (1937), p. 49 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîE rfondou walon :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- chômeûr : — Louis Lagauche.