branscataedje
Etimolodjeye
candjîDo viebe « branscater », avou l’ cawete « -aedje ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /bʀãs.ka.tɛt͡ʃ/ /bʀãs.ka.tat͡ʃ/ /bʀãs.ka.taːt͡ʃ/ (betchfessî ae).
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bʀãs.ka.tɛt͡ʃ/
- Ricepeures : brans·ca·taedje
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
branscataedje | branscataedjes |
branscataedje omrin
- no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe «branscater».
- Li branscataedje aveut stî fwait d' ene mwaisse façon : Les bôdårsdi Lamarck avént pindou tolmonde — Joseph Mignolet, Li Tchant di m’Tére, p. 33 (fråze rifondowe).