Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « banslêye », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
banslêye banslêyes

banslêye femrin

  1. çou k’ gn a dins ene banse.
  2. peclêye (grande cwantité).
    • A meynute, li pere Noyé, erlujhant come on clå d’ keuve po fé des ureus pa banslêyes, vudrè s’ saetcheye dins les aistrêyes. Charles Massaux (fråze rifondowe).
    • Dins tote li Walonreye, gn a ene banslêye di spots po dire k’ ene feme ratind èn efant. Paul Gilles (fråze rifondowe).
    • Kéne banslêye d’ infôrmåcion dins vosse messaedje. Bernard Thiry (fråze rifondowe).
    • Avou one banseléye di djeus (mots catchîs, mots ègayolés, mots à discôper èt à plaquer, mots à scrîre, mots à mète è coleûrs, mots po conèche ci qu’ lès p’tites èt lès grandès bièsses mougnenut, comint-ç’ qu’èle vikenut, mots à stitchî dins dès boles ou po fé dès caligrames, èco, èco…), di powézîyes, d’ârguèdin.nes, di r’cètes…— JSpi, Lès grands-åbes Noer Boton l° 505, p. 20-21..

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
banslêye
banslêye