Etimolodjeye

candjî

Viebe fwait sol sustantif « avoenne ».

Prononçaedje

candjî

avoenner (1ire troke) (codjowaedje)

  1. (viebe å coplemint) diner di l’ avoenne a (on tchvå).
  2. (viebe å coplemint) (pa stindaedje) nouri, sognî.
  3. (viebe å prono) s’ avoenner : si bén nouri di
    • Dins m’ djonnesse, dji m’ a avoenné di scrijhaedjes ; « Tot lijhant, vos alez fé cnoxhance avou tot çk’ est bon po l’ vicance » m’ a-t on dit. René Descartes rat. pa José Schoovaerts.

Omofoneye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :